ای زخم های پیکرت آیات محکمه
وی داغدار داغ لبت نهر علقمه
پرواز کرده دور سرت حاجت همه
باب الحسین نخل امید دو فاطمه
پیشانی تو مُهر جهان تاب اهل بیت
باب المراد باب کرم باب اهل بیت
ای قلب اولیاء خدا یادواره‌ات
هر ماه نو هزار هزاران هزاره‌ات
قرآن سوره سوره تن پاره‌پاره‌ات
زخم دوباره مرهم زخم دوباره‌ات
تو کیستی که گفت ولی خدای تو
عباس ای امام تو بادا فدای تو
تو بی سری و بر همه سردار ها سری
فرزند برگزیده‌ی زهرای اطهری
تو مصطفی،حسین،حسن یا که حیدری
آقا تو شهر خون خداوند را دری
با آن که خود برادر سبط پیمبری
بخشید باز بر تو مدال برادری
بی دستی و دل همگان پایبست تو
وقف خدا و خون خدا بود و هست تو
در وصف تو هر آنچه بگویم شکست تو
در روز حشر پرچم حیدر به دست تو
پرچم به دوش یاری دین خدا کنی
پشت سر امام زمان اقتدا کنی
ای بر لبان تشنه تو آب تشنه تر
داغ لبت زده جگر اب را شرر
اب از غم تو اشک شد و مشک خون‌جگر
بیرون شدی ز اب لب خشک و چشم تر
آب از از خجالت لب خشک تو اب شد
مرغ هوا و ماهی دریا کباب شد
مثل تو هست خویش که وقف خدا کند
همراه دست،چشم و سر و تن فدا کند
تقدیم دوست دست ز پیکر جدا کند
این گونه حق رهبر خود را ادا کند
ای وقف سید الشهدا خون پاک تو
زهراست زائر بدن چاک‌چاک تو
ای چهار نهر خون جگر و داغدار تو
اب فرات گشته به دور مزار تو
تا حشر اشک دیده‌ی زهرا نثار تو
فرزندی دو فاطمه شد افتخار تو
دست تو را چهار ولی بوسه داده‌اند
خون خدا حسن دو علی بوسه داده‌اند
تو کیستی امام حسین مکرری
دست حسین فاطمه شمشیر حیدری
قرآن پاره‌پاره‌ی زهرای اطهری
سقای تشنه کامی و سردار بی سری
برخیز کز دو چشم تو ای ماه علقمه
خون پاک کرد چادر خاکی فاطمه
خونت حلال و اب به کامت حرام شد
با ضربه‌ی عمود ز تو احترام شد
در حالت قیام نمازت تمام شد
زخمت به روی زخم بدن التیام شد
جز زخم تیغ و نیزه تو را بدن نبود
خوردی زمین به صورت و دستت به تن نبود........